Κατά συρροή εμπρηστές!

2007: Το 12% των ελληνικών δασών κάηκε και 75 άνθρωποι απανθρακώθηκαν.
2009: Η κυβέρνηση δεν έχει κάνει τίποτα για να μην επαναληφθεί η τραγωδία.

- 310.000 στρέμματα δασικής έκτασης και καλλιεργειών κάηκαν μέσα σε 3 μέρες (Αύγουστος 2009). Β.Α. Αττική, Εύβοια, Ζάκυνθος, κοκ.

- 212.000 στρέμματα από αυτά βρισκόταν στην Αττική. Ποτέ δεν έχει ξανακαεί τόσο μεγάλη έκταση στην Αττική. Συγκεκριμένα, φέτος κάηκε μέσα σε 72 ώρες τόση έκταση, όση είχε καεί συνολικά τα τελευταία 25 περίπου χρόνια.

- Το 1/3 των καμένων εκτάσεων έχει ξανακαεί στο πρόσφατο παρελθόν. Αυτό σημαίνει πως η βλάστηση δεν μπορεί να αναγεννηθεί φυσικά, παρά μόνο με τεχνητή αναδάσωση, το κόστος της οποίας εκτιμάται για τις συγκεκριμένες περιοχές στα 120 εκ. ευρώ (πιστεύει κανείς ότι οι κυβερνώντες έχουν σκοπό να δώσουν αυτά τα χρήματα για αναδάσωση;)

- Τα δάση λειτουργούν ως φυσικά κλιματιστικά καθώς ψύχουν τον αέρα. Την ίδια στιγμή συγκρατούν πολλούς ατμοσφαιρικούς ρύπους, βελτιώνοντας έτσι την ποιότητα του αέρα που αναπνέουμε. Η απώλεια εκατοντάδων χιλιάδων στρεμμάτων δάσους στη Β.Α. Αττική συνεπάγεται την αύξηση της θερμοκρασίας ολόκληρου του Λεκανοπεδίου κατά περίπου 20C και σημαντική αύξηση των ρύπων που αναπνέουμε καθημερινά και μας δημιουργούν μια σειρά μικρότερα ή μεγαλύτερα προβλήματα υγείας (από πονοκεφάλους και κόπωση μέχρι σοβαρά αναπνευστικά προβλήματα).

- Πολλά ζώα και φυτά χάθηκαν σ’ αυτές τις πυρκαγιές – κάποια ήταν μάλιστα σπάνια και προστατευόμενα είδη. Το επόμενο διάστημα θα χαθούν ακόμα περισσότερα, αφού οι πυρκαγιές κατέστρεψαν τους τόπους όπου ζούσαν και έβρισκαν τροφή.

Πώς να σβήσει μια φωτιά...

...Όταν στην Πυροσβεστική:
- 3.800 από τις 12.700 οργανικές θέσεις παραμένουν κενές. Αντί δηλαδή να γίνουν μαζικές προσλήψεις, λείπει ακόμα και το απολύτως απαραίτητο προσωπικό. Και αυτές οι θέσεις αφορούν κυρίως το «μάχιμο» προσωπικό, δηλαδή αυτούς που σβήνουν τις φωτιές και όχι το προσωπικό των γραφείων κοκ.
- δεν δίνονται χρήματα για την αγορά πυροσβεστικών οχημάτων, αεροπλάνων και λοιπών μέσων. Τα τελευταία 10 χρόνια οι ελληνικές κυβερνήσεις ξόδεψαν 96,9 € δις για όπλα αλλά μόνο 300 εκ. € για πυροσβεστικό εξοπλισμό!
- οι συμβασιούχοι πυροσβέστες, που αποτελούν τη μισή δύναμη της πυροσβεστικής και που κάθε χειμώνα απολύονται, όχι μόνο δεν εκπαιδεύονται επαρκώς, αλλά συχνά δεν έχουν καν τον κατάλληλο βασικό εξοπλισμό για να μπουν στις φωτιές (μάσκες με φίλτρα, κράνος, γάντια, κοκ).
- και η κατάσταση επιδεινώνεται καθώς συχνά οι επικεφαλείς διορίζονται όχι με βάση τις γνώσεις και τις ικανότητες τους, αλλά με βάση τις εντολές των κομματικών μηχανισμών και τα «βύσματα». Λανθασμένες εντολές και η έλλειψη συντονισμού έχουν σαν αποτέλεσμα να χαθούν επανειλημμένα ζωές πυροσβεστών, εθελοντών, πολιτών και να καούν πολλά περισσότερα στρέμματα δάσών.

Πώς να μην ξεσπάσει και να μην ξεφύγει μια πυρκαγιά όταν...

...στη δασική υπηρεσία, που είναι υπεύθυνη για την πρόληψη των δασικών πυρκαγιών:
- 55% των οργανικών θέσεων των δασοφυλάκων είναι κενές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της κατάστασης είναι το γεγονός ότι η Πεντέλη φυλάσσεται από μόνο 2 δασοφύλακες, ενώ ο Υμηττός από 1!
- 30% των οργανικών θέσεων των δασοπόνων και 70% των οργανικών θέσεων των δασολόγων είναι επίσης κενές.
- δεν δίνονται χρήματα για τα έργα πρόληψης των πυρκαγιών: αντιπυρικές ζώνες, δίκτυο πυροσβεστικών κρουνών, υδατοδεξαμενές, δασικοί δρόμοι, κοκ. Την ίδια στιγμή πολλά από τα κονδύλια που αντιστοιχούν στη δασική υπηρεσία δίνονται πλέον στους Δήμους, όπου οι τοπικοί άρχοντες τα χρησιμοποιούν συχνά για να κλείσουν άλλες τρύπες του τοπικού προϋπολογισμού ή για να κάνουν «εργα» βιτρίνας.

Γιατί τόσες ελλείψεις;

Όταν οι κυβερνήσεις έρχονται αντιμέτωπες με ερωτήματα για τις ελλείψεις σε προσωπικό και εξοπλισμό, η απάντηση είναι πάντα μία: δεν υπάρχουν λεφτά. Πρόκειται για ξεδιάντροπο ψέμα.

- Κάθε λίγα χρόνια μειώνουν τη φορολογία των των μεγάλων επιχειρήσεων (από 45% επί των κερδών πού ήταν στη δεκ του ’90 σήμερα έχει φτάσει στο 25%) ενώ ακόμα συχνότερα τους χαρίζουν τεράστια ποσά μέσω συγκεκριμένων φοροαπαλλαγών, επιδοτήσεων κοκ (για να τους δώσουν υποτίθεται αναπτυξιακά κίνητρα)...
- Όταν το κρίνουν αναγκαίο βρίσκουν χρήματα με διαδικασίες αστραπή. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν τα 28 δις για τη «διάσωση» των ελληνικών τραπεζών (ή καλύτερα των ελλήνων τραπεζιτών) από την κρίση.
- Και βέβαια σε κάθε προϋπολογισμό προβλέπουν υπέρογκα κονδύλια για τους πολεμικούς εξοπλισμούς...

Λεφτά υπάρχουν. Μόνο που δεν τα δίνουν για την προστασία και τη διάσωση του περιβάλλοντος... γιατί το περιβάλλον δεν αποφέρει κέρδη. Οι εκάστοτε κυβερνώντες κυριολεκτικά θυσιάζουν στο βωμό του κέρδους, το περιβάλλον και την ποιότητα της ζωής μας.

Εμπρηστική πολιτική

- Για κάθε 10 στρέμματα δάσους που καίγονται, αναδασώνεται μόνο το 1!
- Το περίφημο «δασολόγιο» (καταγραφή και χαρτογράφηση των ελληνικών δασών) ακόμα να καταρτιστεί.

Την ίδια στιγμή, ανά τακτά χρονικά διαστήματα,
- χιλιάδες στρέμματα (καμένων και άκαυτων) δασικών εκτάσεων αποχαρακτηρίζονται και στη συνέχεια χτίζονται (οι οικισμοί στη Β.Α. Αττική είναι στην πλειοψηφία αποτέλεσμα τέτοιων πρακτικών) ή «αξιοποιούνται» από τους μεγαλοεπιχειρηματίες (π.χ. δημιουργία ΧΥΤΑ στο Γραμματικό, δημιουργία βιομηχανικού «πάρκου» στη Πάρνηθα, κοκ). Γι’ αυτό το σκοπό το 2001 οι κυβερνώντες αναθεώρησαν ακόμα και τα άρθρα 24 και 117 του Συντάγματος (επιτρέποντας σε επιχειρήσεις να «αξιοποιούν» δασικές εκτάσεις), ενώ το 2003 (η ίδια κυβέρνηση, Σημίτη), με το νόμο 3208/2003, άλλαξε την έννοια του δάσους (π.χ. ως δασική έκταση χαρακτηρίζεται πλέον μια περιοχή όταν καλύπτεται σε ποσοστό 25% από δέντρα αντί 15% που ίσχυε παλιότερα), με αποτέλεσμα τον αυτόματο αποχαρακτηρισμό του 1/3 των δασικών εκτάσεων της χώρας.
- χιλιάδες αυθαίρετα μέσα σε δασικές εκτάσεις νομιμοποιούνται και σταδιακά μετατρέπονται σε νέες μικρές ή μεγαλύτερες πόλεις. Συγκεκριμένα, σήμερα υπάρχουν περίπου 150.000 αυθαίρετα στα ελληνικά δάση. Έτσι τελικά οι εκάστοτε καταπατητές και εμπρηστές όχι μόνο δεν τιμωρούνται, αλλά επιβραβεύονται. Πώς λοιπόν να σταματήσουν να μπαίνουν φωτιές (τουλάχιστον το ποσοστό των πυρκαγιών που οφείλεται σε εμπρησμό);

Η πολιτική των κυβερνήσεων των τελευταίων δεκαετιών όσον αφορά στα δάση δεν είναι ούτε αφελής, ούτε αμελής. Είναι εγκληματική!

Απαιτούμε:

- Να καλυφθούν άμεσα οι κενές οργανικές θέσεις στην πυροσβεστική και τη δασική υπηρεσία, να μονιμοποιηθούν οι συμβασιούχοι αυτών των υπηρεσιών και να γίνουν επιπλέον προσλήψεις. Ταυτόχρονα απαιτείται καλή εκπαίδευση και διαρκής επιμόρφωση των υπαλλήλων αυτών των υπηρεσιών.
- Να αυξηθούν δραστικά οι δαπάνες για τον εξοπλισμό της πυροσβεστικής.
- Να αυξηθούν δραστικά οι δαπάνες για τα έργα πρόληψης που πρέπει να φέρει σε πέρας η δασική υπηρεσία (αντιπυρικές ζώνες, δασικοί δρόμοι, δίκτυο κρουνών και υδατοδεξαμενών, καθαρισμοί κοκ).
- Να δημιουργηθεί ενιαίος φορέας δασοπροστασίας και δασοπυρόσβεσης απ’ τις δυο υπηρεσίες.
- Να καταρτιστεί άμεσα δασολόγιο κάτω από συνθήκες διαφάνειας και ελέγχου όπου αποφασιστικό λόγο θα έχουν οι περιβαλλοντικές και εθελοντικές οργανώσεις, οι συνδικαλιστικούς φορείς (π.χ. των πυροσβεστών, των δασοφυλάκων κοκ) και οι τοπικές κοινωνίες, έτσι ώστε να μην «εξαφανιστούν» τα μισά δάση κατά τη διάρκεια της χαρτογράφησης από τους διάφορους επιτήδειους.
- Να αναδασωθούν όλες οι καμένες δασικές εκτάσεις από τη δασική υπηρεσία (και όχι από εργολάβους που θυσιάζουν την ποιότητα στο όνομα των κερδών). Αναδάσωση σύμφωνα με τις οδηγίες των ειδικών επιστημόνων και όχι για λόγους εντυπώσεων και διαφήμισης.
- Να καταργηθούν όλοι οι δασοκτόνοι νόμοι (π.χ. 1734/1978, 998/1979, Συνταγματική Αναθεώρηση του 2001, 3208/2003, κοκ)
- Να κατεδαφιστούν όλα τα αυθαίρετα που υπάρχουν στα ελληνικά δάση (με αποζημίωση μόνο των φτωχών μικροϊδιοκτητών) καθώς και όλες οι αυθαίρετες επιχειρηματικές εγκαταστάσεις, με έξοδα των καταπατητών.
- Τα δάση είναι ένα φυσικό αγαθό που ανήκει σε όλους τους πολίτες. Γι’ αυτό πρέπει να μετατραπούν σε δημόσια περιουσία. Οι μεγάλες ιδιωτικές δασικές εκτάσεις (π.χ. της εκκλησίας, των οικοδομικών συνεταιρισμών κοκ) να δημευτούν άμεσα και να απαγορευτεί οποιασδήποτε μορφής οικοδόμηση και «αξιοποίησή» τους.
- Να αποσυρθεί το νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο Αττικής του ΥΠΕΧΩΔΕ, το οποίο μεταξύ άλλων προωθεί τον αποχαρακτηρισμό και την τσιμεντοποίηση χιλιάδων στρεμμάτων δάσους.
- Να αποσυρθεί το νέο Προεδρικό Διάταγμα για τον Υμηττό που μετατρέπει το δάσος σε περιαστικό πάρκο και το σχέδιο για τους νέους αυτοκινητόδρομους που θα καταστρέψουν το βουνό.
- Να τεθούν υπό απόλυτο καθεστώς προστασίας όλα τα δάση της Ελλάδας.

Καμιά αυταπάτη!

Για όλα αυτά πρέπει να παλέψουμε. Χωρίς καμιά αυταπάτη για τους κυβερνώντες. Αν αφήσουμε το περιβάλλον στα χέρια τους η καταστροφή θα είναι ανεπανόρθωτη. Αρκεί να ρίξουμε μια ματιά στην κατάσταση της πυροσβεστικής και της δασικής υπηρεσίας, στους δασοκτόνους νόμους που πέρασαν τις τελευταίες δεκαετίες οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ (διαβάστε σχετικά το «Φάκελο Δάση» της GreenAttack) για να καταλάβουμε πόσο υποκριτικά είναι τα λόγια τους όταν μιλούν για την προστασία των δασών και του περιβάλλοντος γενικότερα... Επομένως δεν πρόκειται να παραχωρήσουν τίποτε από όλα όσα διεκδικούμε πιο πάνω χωρίς πίεση.

Η δύναμή μας είναι τα κινήματα!

Πίεση σημαίνει ότι πρέπει να αναπτύξουμε περιβαλλοντικά κινήματα τα οποία,
από τη μια να ενθαρρύνουν τον εθελοντισμό για να καλύψουν τα κενά των κυβερνητικών πολιτικών (είναι σημαντική η συμμετοχή όσων από εμάς μπορούν σε εθελοντικές ομάδες δασοπροστασίας, δασοπυρόσβεσης κοκ) και από την άλλη να κινητοποιούνται ενάντια, να καταγγέλλουν και ν’ ασκούν αφόρητες πιέσεις στους κυβερνώντες.

Η GreenAttack είναι ένα μέτωπο για το περιβάλλον που πιστεύει ότι:

- το κίνημά μας πρέπει να είναι πλατύ, συμμετοχικό, συλλογικό, δημοκρατικό, μακριά από καπελώματα,
- πρέπει να έχει πλήρη ανεξαρτησία, πολιτική και οικονομική από τους κυβερνώντες και τις επιχειρήσεις,
- και πρέπει να στοχεύει στην ανάπτυξη εκστρατειών και κινημάτων στη βάση της κοινωνίας.

Μόνο έτσι μπορούμε να υποχρεώσουμε τα κόμματα εξουσίας να σέβονται το περιβάλλον, τις ανάγκες της κοινωνίας, τις ανάγκες κάθε ενός από εμάς.