Η Ελλάδα εκτός πρωτοκόλλου του Κιότο

Τι είναι το πρωτόκολο του Κιότο

- Το «πρωτόκολο» ή η «συνθήκη του Κιότο» είναι μια συμφωνία στα πλαίσια του ΟΗΕ με στόχο τη μείωση των εκπομπών 6 αερίων* που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου και κατά συνέπεια την υπερθέρμανση του πλανήτη και την αλλαγή του κλίματος της γης.

- Τα άερια που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου εκλύονται κυρίως από τις βιομηχανίες που χρησιμοποιούν ορυκτά καύσιμα (πετρέλαιο, άνθρακα, κοκ).

Είναι το πρωτόκολο του Κιότο αποτελεσματικό;

- Οι χώρες που υπέγραψαν το πρωτόκολο του Κιότο, υποχρεούνται να μειώσουν 6 από τα αέρια που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου κατά 5,2% μέσα σε 7 χρόνια. Στόχος δηλαδή είναι, να μειωθεί η έκλυση αερίων του θερμοκηπίου στα επίπεδα του 1990.

- Ο στόχος αυτός είναι εντελώς ανεπαρκής καθώς το 1990 οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου ήταν ήδη πολύ υψηλές και η υπερθέρμανση του πλανήτη είχε ήδη ξεκινήσει. Ο ίδιος ο ΟΗΕ δηλωνει ότι για να σταματήσει η υπερθέρμανση του πλανήτη και να αποτραπούν οι επικύνδυνες κλιματικές αλλαγές απαιτείται μείωση των εκπομπών κατά 50-70% παγκοσμίως μέχρι το 2050.

- Την ίδια στιγμή το πρωτόκολο του Κιότο περιέχει ένα άρθρο, που το καθιστά ακόμα πιο αναποτελεσματικό. Πρόκειται για το άρθρο που επιτρέπει την εμπορία εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Με δυο λόγια, αν μια χώρα δεν εκπέμψει εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου που να φθάνουν το ανώτατο όριο εκπομπών που της αναλογεί, μπορεί να πουλήσει το αχρησιμοποίητο μέρος των εκπομπών της σε κάποια άλλη χώρα που έχει ξεπεράσει το δικό της επιτρεπτό ανώτατο όριο εκπομπών. Η Ελλάδα με αυτο τον τρόπο, αγοράζοντας δηλαδή δικαιώματα εκπομπών, αύξησε τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου κατα 25%!

* Διοξείδιο του άνθρακα (CO2), μεθάνιο (CH4), υποξείδιο του αζώτου (N2O), υδροφθοράνθρακες (HFC), υπερφθοράνθρακες (PFC), εξαφθοριούχο θείο (SF6).

Ποιοί έχουν υπογράψει το πρωτόκολο του Κιότο

- Οι διαπραγματεύσεις άρχισαν το Δεκέμβρη του 1997 στην πόλη Κιότο της Ιαπωνίας ...και κράτησαν 7 χρόνια. Οι διατάξεις του πρωτοκόλλου του Κιότο τέθηκαν σε ισχύη τον Φλεβάρη του 2005.

- Το πρωτόκολο υπέγραψαν 141 χώρες απο τις οποίες μόλις στις 35 υπήρχε νομική δέσμευση για περιορισμό αερίων.

- Οι ΗΠΑ, ο μεγαλύτερος ρυπαντής του πλανήτη, αρνήθηκε να υπογράψει το πρωτόκολο του Κιότο.

- Το πρωτόκολο του Κιότο δεν δεσμεύει την Κίνα και την Ινδία σε συγκεκριμένα ποσοστά μείωσης των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου.

..............................................................................................................

Η Ελλάδα εκτός πρωτοκόλλου του Κιότο

Η παγκόσμια συνθήκη του Κιότο δημιουργήθηκε με σκοπό την καταπολέμηση του φαινομένου του θερμοκηπίου μέσω του περιορισμού της έκλυσης βλαβερών αερίων στην ατμόσφαιρα (όπως το διοξείδιο του άνθρακα) τα οποία εκλύονται απο τις βιομηχανίες που χρησιμοποιούν ορυκτά καύσιμα, τα ΙΧ, κοκ.

Η συνθήκη δημιουργήθηκε το 1997 (αν και δεν εφαρμόστηκε πριν το Φεβρουάριο του 2005) και υπέγραψαν σ'αυτή 141 χώρες απο τις οποίες στις 35 υπήρχε νομική δέσμευση για περιορισμό αερίων.

Η Ελλάδα όπως και κάθε χώρα στη συνθήκη υποχρεούνταν μέχρι τα τέλη του 2005 να έχει δημιουργήσει ένα αξιόπιστο σύστημα καταγραφής των εκπομπών ρύπων και να παρουσιάζει τα δεδομένα ώστε να φαίνεται αν ξεπερνάει ή όχι τα όρια. Έτσι λοιπόν το Μάρτιο του 2003 επιλέγεται απο το ΥΠΕΧΩΔΕ, ως υπέυθυνος για τη καταγραφή των αερίων η ομάδα του αστεροσκοπίου, με επικεφαλή το καθηγητή Δ. Λάλλα...

Στα τέλη Απριλίου του 2007, ήρθαν στην Αθήνα εμπειρογνώμονες της επιτροπής του ΟΗΕ για το κλίμα, για να διαπιστώσουν.... οτι δε δούλευε σύστημα μέτρησης των ρύπων στη χώρα, καθώς νωρίτερα τον ίδιο μήνα είχε λήξει η σύμαβαση του αστεροσκοπίου, χωρίς να έχει προβλεφθεί ανανέωση ή αντικαταστασή της. Όταν στα τέλη του ίδια χρόνου η WWF προειδοποιεί το ΥΠΕΧΩΔΕ για την επικείμενη καταδίκη της χώρας από τον ΟΗΕ, δέχεται τα πυρά του κ. Σουφλιά, ο οποίος μάλιστα ρίχνει τις ευθύνες για το πρόβλημα στην ομάδα του αστεροσκοπίου, της οποίας τη σύμβαση δεν είχε ανανεώσει!

Το φεβρουάριο του 2008 την ευθύνη της μέτρησης των ρύπων αναλαμβάνει η ομάδα της σχολής Χημικών Μηχανικών του Πολυτεχνείου. Ωστόσο, το ΥΠΕΧΩΔΕ «μαγειρεύει» τα αποτελέσματα των μετρήσεων και έτσι η έκθεση που κατατέθηκε στον ΟΗΕ από την Ελλάδα τον Ιούλιο του 2008 κρίνεται ανεπαρκής.

Πέρα από τα «μαγειρέματα», το ΥΠΕΧΩΔΕ όλα τα τελευταία χρόνια,

- αρνείται να ενσωματώσει στο ελληνικό δίκαιο, νομοθεσίες που αφορούν τον τρόπο λειτουργίας των βιομηχανιών και την ποσότητα ρύπων που εκπέμπουν.

- σχεδίαζει νέες μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με λιθάνθρακα - ένα ορυκτό καύσιμο που θα εκτοξεύσει τις εκπομπές των αερίων του θερμοκηπίου. Ευτυχώς, η δημιουργία πολλών από αυτών των μονάδων αποτράπηκαν λόγω των κινητοποιήσεων των κατοίκων στις περιοχές που θα εγκαθιστούνταν.

- αδειοδοτεί εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας ακόμα και σε περιοχές NATURA, με πιο πρόσφατο το παράδειγμα στην Ελαφόνησο

- δεν βάζει πρόστιμα και κάνει τα σταβά μάτια σε βιομηχανίες οι οποίες αποδεδειγμένα παρανομούν, μολύνοντας αλλόγιστα το περιβάλλον, όπως είναι για παράδειγμα η ΑΓΕΤ στη Μαγνησία, η ΠΕΤΡΟΛΑ στο Θριάσιο, κοκ. (βλ. αντίστοιχα άρθρα στο blog της GreenAttack)

- έρχεται σε μυστικές συμφωνίες με την Πολωνία και άλλες χώρες με παρόμοια περιβαλλοντική πολιτική έτσι ώστε να μπλοκάρουν από κοινού τις διαδικασίες στην Ε.Ε. που σχετίζονται με τη μείωση των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου και με το πρωτόκολο του Κιότο.

Το αποτέλεσμα είναι σήμερα η Ελλάδα να βρίσκεται σήμερα εκτός μηχανισμών Κιότο.

Ποιός έχει την ευθύνη.

Το πρόβλημα περιβαλλογικής πολιτικής στη χώρα μας είναι ολοφάνερο. Οι κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών δεν μπόρεσαν να ανταποκριθούν ούτε στις στοιχειώδεις περιβαλλοντικές υποχρεώσεις. Δεν θέλησαν να εφαρμόσουν ούτε καν το εντελώς ανεπαρκές πρωτόκολο του Κιότο, δείχνοντας ότι το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι για ακόμη μια φορά η αποποίηση όσο το δυνατόν περισσότερων ευθυνών και παράλληλα το κέρδος απο τη συνεχώς αυξανόμενη παραγωγή. Το μέλλον όλων μας και η σωτηρία του πλανήτη δεν έχουν καμιά σημασία γι'αυτούς αφού δε προσφέρουν κέρδος. Γι’ αυτό πρέπει όλοι μαζί να διεκδικήσουμε αυτό που μας ανήκει: μια χώρα και ένα πλανήτη ζωντανό, με μέλλον, και τη δυνατότητα να ζούμε όλοι καλύτερα.

Μαριάννα Τσακίρη