Σελίδες

29/1/10

Φωτογραφίες από την Αναδάσωση στις 23/1/2010

Περισσότερα από 2000 βελανίδια φυτέψε η GreenAttack μαζί με τους Εθελοντές Δασοπροστασίας Καισαριανής στις 23/1/2010. Παρόλο το χιόνι στην κορυφή του Υμηττού και το κρύο, 55 άτομα μαζευτήκαμε γι' αυτο το σκοπό το πρωί του περασμένου Σαββάτου. Μετά την επιτυχία αυτής της αναδάσωσης, αποφασίσαμε να την επαναλάβουμε το Σάββατο, 20/2/2010 στις 12:00 το μεσημέρι. Ραντεβού ξανά στο τέρμα του λεωφορείου 224, στο τέρμα του οικιστικού ιστού της Καισαριανής ακολουθώντας τον κεντρικό δρόμο της Καισαριανής, Λ. Εθνικής Αντιστάσεως (θα ακολουθήσει επόμενη δημοσίευση με περισσότερες πληροφορίες για αυτή τη νέα αναδάσωση).





πάμε για αναδάσωση!












φυτεύουμε





















δεν καταστρέφου τη φυσική αναβλάστηση (το μικρό πευκάκι της φωτογραφίας που μόλις έχει φυτρώσει)
















φυτεύουμε














φυτεύουμε

18/1/10

Αναδάσωση και εμπλουτισμός του δάσους του Υμηττού το Σάββατο, 23/1/2010

Αναδάσωση και εμπλουτισμός του δάσους του Υμηττού


Σάββατο, 23/1/2010

στις 12.00 το μεσημέρι


H GreenAttack συμμετέχει στην αναδάσωση και τον εμπλουτισμό του δάσους του Υμηττού που διοργανώνουν οι Εθελοντές Δασοπροστασίας Καισαριανής και σας καλούμε όλους να λάβετε μέρος.


Δυο λόγια για τις αναδασώσεις με τηλεοπτική κάλυψη και μαζική συμμετοχή


«οι μεταπυρικές αναδασώσεις στη χώρα μας ... αποτελούν τμήμα μιας εθνικής φιέστας, κυρίως μετά από περιόδους μεγάλων περιαστικών πυρκαγιών»

Π. Κωνσταντινίδης, Φυτοκοινωνιολόγος, Ινστιτούτο Δασικών Ερευνών Θεσσαλονίκης.


Μετά από κάθε μεγάλη δασική πυρκαγιά οι πολίτες καλούνται από τις τηλεοράσεις, τα ραδιόφωνα, τους Δήμους, τα Υπουργεία κοκ να συμμετέχουν μαζικά στην αναδάσωση των καμένων εκτάσεων. Χιλιάδες κόσμου κάθε ηλικίας συρρέει στο βουνό. Μέσα σε λίγες ώρες θα το γεμίσει με δενδρύλλια. Οι καμένες εκτάσεις σύντομα θα ξαναπρασινίσουν ... ή μήπως όχι;


«...Οι περισσότερες αναδασώσεις [στη χώρα μας] έχουν αποτύχει τελείως ή όσες επιζούν βρίσκονται σε οριακά επίπεδα αντοχής. [...] η επικρατούσα πρακτική είναι η εφαρμογή ποσοτικών και όχι ποιοτικών αναδασώσεων. [...] Το μόνο που ενδιαφέρει τις προϊστάμενες κυβερνητικές αρχές... είναι ο αριθμός από τους ανοιγμένους λάκκους.»

Π. Κωνσταντινίδης, Φυτοκοινωνιολόγος, Ινστιτούτο Δασικών Ερευνών Θεσσαλονίκης.


Δυστυχώς, από τα δενδρύλλια της αναδάσωσης θα επιβιώσει μόνο ένα μικρό ποσοστό. Τα περισσότερα θα ξεραθούν λόγω:

- του μεταφυτευτικού σοκ που θα υποστούν

- του λανθασμένου τρόπου φύτευσής τους (κανείς δεν δείχνει στον κόσμο πώς ακριβώς να φυτέψει και έτσι τα λάθη που γίνονται είναι πολλά: από την υπερβολική συμπίεση του χώματος γύρω από τις ρίζες του φυτού με αποτέλεσμα το χώμα να «πετρώσει» και η ρίζα του φυτού να μην μπορεί να αναπτυχθεί μέχρι τη φύτευση του φυτού στο έδαφος... μαζί με τη γλάστρα του)

- της ανυπαρξίας ποτίσματος των δενδρυλλίων για τα επόμενα δυο – τρία χρόνια.


«η αναδάσωση πολλές φορές με τον τρόπο που γίνεται προκαλεί μεγαλύτερη ζημιά απ’ ότι η ίδια η πυρκαγιά»

Σ. Ντάφης, Καθηγητής Δασολογίας στο ΑΠΘ


Κατά τη διάρκεια της αναδάσωσης, οι χιλιάδες πολίτες που έχουν συρρεύσει για να φυτέψουν δενδρύλλια, θα ποδοπατήσουν και σε μεγάλο βαθμό θα καταστρέψουν όλη τη φυσική αναβλάστηση του καμένου δάσους (π.χ. δεντράκια μερικών εκατοστών που μόλις έχουν ξεπροβάλλει από το έδαφος). Σύμφωνα μάλιστα με έρευνες, σε τέτοιου είδους αναδασώσεις καταστρέφονται δεκαπλάσιος αριθμός φυτών από απροσεξία, από αυτόν που φυτεύεται.


Οι διοργανωτές της αναδάσωσης, έχουν συχνά προβλέψει για την τηλεοπτική κάλυψη του γεγονότος, αλλά ποτέ δεν ασχολούνται με το χωρισμό του κόσμου σε μικρές ομάδες και την καθοδήγηση αυτών των ομάδων από ειδικούς, που θα τους εξηγήσουν τι να προσέξουν, πώς να προσεγγίσουν το καμένο δάσος που αναγεννιέται και πώς να φυτέψουν.


Κι’ ενώ η φυσική αναβλάστηση καταστρέφεται, τη θέση της παίρνουν μονοκαλλιέργειες πεύκων, ή μείξεις δέντρων που έχουν ως γνώμονα όχι την αναπαραγωγή της προϋπάρχουσας βλάστησης και τις οικολογικές ανάγκες της περιοχής, αλλά τις αισθητικές ανάγκες κάποιων ανθρώπων, τη μείωση του κόστους της αναδάσωσης ή και άλλα κίνητρα, όχι και τόσο ανιδιοτελή κοκ. Συχνά μάλιστα οι αναδασώσεις γίνονται από φυτά που προσφέρουν, για δικούς τους διαφημιστικούς σκοπούς, ιδιωτικές εταιρίες (σούπερ-μάρκετ, εταιρίες τηλεφωνίας κ.λ.π.) και τα οποία δεν έχουν καμία σχέση με τα κατάλληλα για την περιοχή είδη.


«Η αποκατάσταση λοιπόν ενός φυσικά οικοδομημένου οικοσυστήματος... δεν μπορεί να εγκλειστεί σε σλόγκαν και δραστηριότητα του τύπου «Φύτεψε και εσύ ένα δένδρο. Μπορείς» ή άλλα παρεμφερή και υποτιμητικά για την ανθρώπινη νοημοσύνη, επιστημονική δεοντολογία και κοινωνική αξιοπρέπεια των πολιτών, ευκαιριακά συνθήματα που συνήθως εκπέμπονται το πρώτο φθινόπωρο μετά τις καταστροφές.... [πρέπει] να επανασχεδιάσουμε τη φυσική αποκατάσταση του δάσους που κάηκε, τη σύνθεση των ειδών υποβοηθώντας την και όχι αντικαθιστώντας την... Να εμπλουτίσουμε την περιοχή με σπέρματα όχι μόνο πεύκων αλλά... όσο το δυνατόν περισσότερων ειδών από αυτά που αναγνωρίζουμε στην περιοχή.»

Π. Καλλίρης, Δασολόγος – Περιβαντολλόγος.


Αναδάσωση και εμπλουτισμός του δάσους του Υμηττού με τους Εθελοντές Δασοπροστασίας Καισαριανής.


Τους καλοκαιρινούς μήνες, οι Εθελοντές Δασοπροστασίας Καισαριανής*, επιτηρούν το δάσος του Υμηττού και συμμετέχουν στην αντιμετώπιση δασικών πυρκαγιών (στην περιοχή τους και αλλού), βοηθώντας την Πυροσβεστική. Η προσφορά των εθελοντών στο δάσος δεν σταματά όμως το καλοκαίρι. Τα τελευταία 3 χρόνια η Εθελοντική Δασοπροστασία Καισαριανής οργανώνει αναδασώσεις και εμπλουτισμούς του δάσους του Υμηττού, με σπόρους βελανιδιάς που συλλέγονται από την περιοχή του Υμηττού. Η δραστηριότητα αυτή δεν έχει τηλεοπτική κάλυψη, ούτε διαφημίζεται στα ραδιόφωνα και τις εφημερίδες, όμως η δουλειά που γίνεται είναι πολύ πιο ουσιαστική από τις «κλασσικές» τηλεοπτικές αναδασώσεις των τελευταίων χρόνων.


Γιατί σπόροι και όχι δενδρύλλια


Η αναδάσωση και ο εμπλουτισμός του δάσους με σπόρους μοιάζει περισσότερο στο φυσικό τρόπο αναγέννησης και ανάπτυξης των δασών και έχει τα εξής πλεονεκτήματα:


Οι σπόροι, σ’ αντίθεση με τα δενδρύλλια...

... δεν υφίστανται μεταφυτευτικό σοκ.

... αναπτύσσουν ομαλά τις ρίζες τους στο έδαφος και δεν δυσκολεύονται να τις επεκτείνουν.

... προσαρμόζονται καλύτερα στις οικολογικές συνθήκες της περιοχής, λόγω του «νεαρού της ηλικίας τους».

... δεν χρειάζονται πότισμα ή άλλη υποστήριξη.


Γιατί σπόροι βελανιδιάς (δρυός)


Η βελανιδιά δεν είναι ένα ξένο είδος για τον Υμηττό. Αντίθετα, πολλές ιστορικές μαρτυρίες αναφέρουν την ύπαρξη δασών βελανιδιάς στον Υμηττό σε προηγούμενους αιώνες. Ωστόσο η επιλογή της βελανιδιάς δεν γίνεται για «ιστορικούς» λόγους.


Η βελανιδιά ή δρυς...

... συντηρεί πολλά είδη ζώων, καθώς βρίσκουν σε αυτή τροφή και κατάλληλες θέσεις για τις φωλιές τους. Την ίδια στιγμή, από τα κλαδιά της βελανιδιάς περνά αρκετό φως και έτσι στο έδαφος φυτρώνουν περισσότερα φυτά. Γι΄ αυτούς τους λόγους τα δάση βελανιδιάς παρουσιάζουν πολύ μεγαλύτερη βιοποικιλότητα από ότι τα πευκοδάση.

... καίγεται δύσκολα και αργά (δεν είναι δηλαδή εύφλεκτο είδος όπως τα πεύκα), ενώ μετά από πυρκαγιά πετά γρήγορα νέα βλαστάρια από τις ρίζες της.

... αναπτύσσει τεράστιες ρίζες, που μπορούν να φτάσουν έως και τα 10 μέτρα βάθος και γι’ αυτό το λόγο λειτουργεί σαν τεράστια αποθήκη νερού. Μέσω της διαπνοής των φύλλων της αυξάνει την υγρασία στο περιβάλλον και ταυτόχρονα ψύχει την ατμόσφαιρα (γεγονός μεγάλης σημασίας για το Λεκανοπέδιο της Αττικής που το καλοκαίρι μετατρέπεται σε «φούρνο»).


Γιατί φύτευση σπόρων βελανιδιάς από μικρές ομάδες εθελοντών


Η φύτευση σπόρων είναι μια ήπια παρέμβαση στο δάσος και τις καμένες εκτάσεις. Όταν μάλιστα γίνεται από μικρές ομάδες εθελοντών, οι οποίοι καθοδηγούνται από ειδικούς, επιτρέπει την παράλληλη εξέλιξη της φυσικής αναβλάστησης (στην περίπτωση των καμένων εκτάσεων) και δεν δημιουργεί προβλήματα και πληγές στο άκαυτο τμήμα του δάσους.


* στους Εθελοντές Δασοπροστασίας Καισαριανής συμμετέχουν και κάποια από τα μέλη της GreenAttack, και σας καλούμε να κάνετε το ίδιο – όπως βέβαια και να συμμετέχετε στη GreenAttack - καθώς πιστεύουμε ότι εκτός από την ενημέρωση του κόσμου για τα περιβαλλοντικά ζητήματα, τις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας κοκ είναι σημαντική και η προστασία του δάσους στην πράξη από τον καθένα από εμάς.


Το ραντεβού μας είναι στο τέρμα του λεωφορείου 224, που βρίσκεται στο τέλος του οικιστικού ιστού της Καισαριανής ανεβαίνοντας τη Λ. Εθνικής Αντιστάσεως. Το τέρμα του 224 βρίσκεται ανάμεσα από το νεκροταφείο της Καισαριανής και το Στάδιο Μ. Κρητικόπουλος.


Τι πρέπει να έχετε μαζί σας:

- Ένα κατσαβίδι! Με αυτό θα κάνουμε τρύπες στο χώμα για να βάζουμε τους σπόρους (βελανίδια) που θα φυτέψουμε.

- Νερό

- Γάντια κήπου (προαιρετικά)


Τι να φορέσετε:

Καλό είναι να φοράτε μποτάκια (είναι προτιμότερα για το βουνό από τα αθλητικά παπούτσια) και ζεστά αλλά άνετα ρούχα που να μην φοβάστε να λερωθούν λίγο.


Βασικές Πηγές:

- Παύλος Κωνσταντινίδης, Φυτοκοινωνιολόγος στο Ινστιτούτο Δασικών Ερευνών Θεσσαλονίκης: «Οι αναδασώσεις πυρόπληκτων περιοχών στην Ελλάδα: Μύθοι και Πραγματικότητες.» (www.oikein.wordpress.com)

- Π. Καλλίρης, Δασολόγος – Περιβαντολλόγος, Δασάρχης Κορίνθου: «Η αποκατάσταση – αναβλάστηση των καμένων δασικών εκτάσεων: Μύθος και Πραγματικότητα» (http://www.fria.gr/MainFrame/Xrisima/ApokatastasiKamenwnEktasewn_PraktikaSYnedriou/Kalliris.pdf)

- Γ. Πεταμίδης, Διεύθυνση Αναδασώσεων Αττικής: «Αναδασώσεις και όχι Αναστατώσεις»

(http://www.fria.gr/MainFrame/Xrisima/ApokatastasiKamenwnEktasewn_PraktikaSYnedriou/Petamideis_AnadaswseisOxiAnastatwseis.pdf)

- Σ. Ντάφης, Καθηγητής Δασολογίας στο ΑΠΘ: «Τρία βήματα για την αναγέννηση του εθνικού δρυμού» στο www.arthro24.gr

- Εφημερίδα Ελευθερία, 8/11/2009, «Δενδροφύτευση: Το «μετά» έχει περισσότερη σημασία...»

- Π. Γκανάτσας, Μ. Τσακαλδήμη, Θ. Τσιστώνη, Τμήμα Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος: «Η χρησιμοποίηση ειδών δρυός σε προγράμματα αναδάσωσης στην Ελλάδα.» Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσ/νίκης, (http://users.auth.gr/~tsitsoni/files/gr/31.pdf)

- «Δάση Βαλανιδιάς: Παρελθόν, Παρόν και Μέλλον.» Εκδόσεις ΤΕΙ Λαμίας, 2002

- Εναλλακτική Κοινότητα «Πελίτι»: «Η ήμερη βελανιδιά ενάντια στις πυρκαγιές, στη λειψυδρία και στην ερημοποίηση» (http://www.peliti.gr/pages/imeri_belanidia.htm)

- Α. Φωτόπουλος, Δασολόγος: «Μελέτη των αναδασώσεων στο δάσος της Στροφιλιάς Β/Δ Πελοποννήσου» Πανεπιστήμιο Πατρών, Τμήμα Βιολογίας, 2007


GreenAttack – μέτωπο για το περιβάλλον

Τηλ. Επικοινωνίας: 6932374852

16/1/10

Παταγώδης αποτυχία της Κοπεγχάγης


Τον περασμένο Δεκέμβρη (2009) 110 αρχηγοί κρατών και αντιπρόσωποι 82 ακόμα χωρών συναντήθηκαν στην Κοπεγχάγη, στην «15η Διακυβερνητική Σύνοδο του ΟΗΕ για τις κλιματικές αλλαγές». Στόχος της Συνόδου ήταν η δημιουργία και η υπογραφή μιας νέας δεσμευτικής συμφωνίας για την περικοπή των Αερίων του Θερμοκηπίου (Α.Θ.) σε παγκόσμιο επίπεδο, η οποία θα διαδεχόταν το πρωτόκολλο του Κιότο*, μετά τη λήξη του το 2012.


Η Σύνοδος κόστισε συνολικά γύρω στα 143 εκ. ευρώ (μεταφορά, διαμονή, συνεδριακές εγκαταστάσεις, μισθοί υπαλλήλων, διατροφή με βιολογικά προϊόντα μόνο! - τη στιγμή που στις χώρες τους η πλειοψηφία ψηφίζει νόμους υπέρ των γενετικά μεταλλαγμένων τροφίμων - κοκ)... όμως το αποτέλεσμα ήταν σκανδαλωδώς φτωχό.


Καμία νέα δεσμευτική συνθήκη δεν δημιουργήθηκε και δεν υπογράφτηκε για τον περιορισμό των Α.Θ. Και παρόλο που οποιαδήποτε νέα συνθήκη δεν θα μπορούσε παρά να μοιάζει με αυτή του Κιότο και άρα στην πραγματικότητα να είναι εντελώς αναποτελεσματική*, στην Κοπεγχάγη δεν κρατήθηκαν ούτε τα προσχήματα...


Οι «δημοκρατικές» διαδικασίες της Συνόδου



Τις τελευταίες μέρες της Συνόδου, οι μεγάλοι ρυπαντές του πλανήτη (ΗΠΑ, Ε.Ε., Κίνα, Ινδία, Βραζιλία και Νότια Αφρική) συνέταξαν το «Σύμφωνο της Κοπεγχάγης». Το Σύμφωνο αυτό, παρουσιάστηκε στη Σύνοδο την τελευταία μέρα. Στους αντιπροσώπους των υπόλοιπων χωρών (οι οποίοι μάλιστα περίμεναν στην αίθουσα της σύσκεψης 5 ώρες χωρίς κανείς τους ενημερώσει τι συμβαίνει), δόθηκε μόλις μια ώρα για να διαβάσουν το κείμενο, να πάρουν θέση και να κάνουν παρατηρήσεις.


Στη συνέχεια, ο Δανός πρόεδρος της Συνόδου κήρυξε τη λήξη της διαδικασίας, χωρίς να δώσει δικαίωμα λόγου στους εκπροσώπους των χωρών που ήθελαν να μιλήσουν. Οι λίγοι σύνεδροι που κατάφεραν να τοποθετηθούν μετά την επίσημη «λήξη» της Συνόδου (π.χ. Ο πρόεδρος της Βολιβίας Έβο Μοράλες, της Βενεζουέλας Ούγκο Τσάβεζ κ.α.) χρειάστηκε να κάνουν μεγάλη φασαρία για να καταφέρουν να πάρουν το λόγο.


Τελικά από τις 192 χώρες που συμμετείχαν στην Σύνοδο της Κοπενχάγης, μόλις 29 υπέγραψαν το ομώνυμο Σύμφωνο, ενώ από τη λήξη της Συνόδου έχει ξεκινήσει ένας «αγώνας» από τους επικεφαλής του ΟΗΕ και τις χώρες που συνέταξαν το Σύμφωνο με στόχο να πιέσουν τις υπόλοιπες 163 χώρες να το υπογράψουν. Έτσι θα μπορούν να κρύψουν λίγο τη γύμνια τους ισχυριζόμενοι πως η Σύνοδος της Κοπεγχάγης είχε αποτέλεσμα…


Το «Σύμφωνο της Κοπενχάγης»



Τα βασικά σημεία του «Συμφώνου της Κοπενχάγης»** – ενός κειμένου τριών μόλις σελίδων – είναι τα εξής:

1. Αναγνωρίζεται πως η κλιματική αλλαγή είναι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της εποχής μας και πως οι εκπομπές Α.Θ. θα έπρεπε να περικοπούν τόσο, ώστε η θερμοκρασία του πλανήτη να μην αυξηθεί περισσότερο από 2οC σε σχέση με την προβιομηχανική εποχή. Το όριο των 2οC στην πραγματικότητα είναι ένα εντελώς αυθαίρετο όριο. Αρκεί να θυμηθούμε πως αν η θερμοκρασία του πλανήτη ανέβει κατά 1,5οC πολλά μικρά νησιωτικά κράτη όπως οι Μαλβίδες, τα Τουβαλού και άλλα, θα αποτελούν παρελθόν καθώς θα καλυφθούν από τη θάλασσα, της οποίας η στάθμη θα ανέβει. Επομένως με το κείμενο αυτό φανερώνεται για μια ακόμα φορά, η έλλειψη βούλησης για την λήψη πραγματικά αποφασιστικών μέτρων.

2. Δεν τίθεται κανένας συγκεκριμένος στόχος για την μείωση των εκπομπών Α.Θ. παγκόσμια. Το κείμενο καλεί απλά τις χώρες που συμμετείχαν στη Σύνοδο να δηλώσουν μέχρι τις 31/1/2010, κατά πόσο και με ποιο τρόπο θα μειώσουν τις εκπομπές Α.Θ. τα επόμενα 10 χρόνια. Οι δηλώσεις, τα σχέδια και οι «υποσχέσεις» των εκάστοτε χωρών, δεν θα είναι όμως δεσμευτικές...όπως άλλωστε δεν είναι και το ίδιο το Σύμφωνο. Με δυο λόγια, καμία χώρα δεν είναι στην πραγματικότητα υποχρεωμένη να υλοποιήσει τις υποσχέσεις που θα δηλώσει στη βάση του «Συμφώνου της Κοπενχάγης».

3. Οι αναπτυγμένες χώρες του πλανήτη θα χρηματοδοτήσουν έργα και δραστηριότητες στις πιο φτωχές χώρες που συνδέονται με την αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών, την διατήρηση των χαμηλών εκπομπών Α.Θ.(!), την προστασία των δασών κοκ. Τα ποσά που αναφέρονται στο κείμενο του Συμφώνου είναι πραγματικά γελοία. Συνολικά οι πλούσιες χώρες υπόσχονται να δώσουν 30 δις $ στις φτωχές μέχρι το 2012 (να θυμηθούμε ότι μόνο η Ελληνική Κυβέρνηση έδωσε 28 δις € στους έλληνες τραπεζίτες για να «θωρακιστούν» απέναντι στην κρίση), ενώ μέχρι το 2020 θα δώσουν ακόμα 100 δις $. Πρόκειται για ψίχουλα... ιδιαίτερα αν σκεφτεί κανείς ότι τα τελευταία 2 χρόνια – λόγω της οικονομικής κρίσης – διοχετεύτηκαν σε παγκόσμιο επίπεδο 14 τρις $ σε τράπεζες, επιχειρήσεις, κοκ για να «σωθούν» από την χρεοκοπία. Ακόμα όμως και αυτά τα ψίχουλα δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα φτάσουν ποτέ στις φτωχές χώρες του πλανήτη καθώς, όπως είπαμε, το Σύμφωνο της Κοπεγχάγης δεν είναι δεσμευτικό... Να σημειώσουμε εδώ, πως οι περισσότεροι από τους ηγέτες των φτωχών χωρών που έπεσαν θύματα των αντιδημοκρατικών διαδικασιών στη Σύνοδο της Κοπενχάγης και δεν υπέγραψαν το Σύμφωνο, διαμαρτυρήθηκαν μόνο για το γεγονός ότι το Σύμφωνο δεν εξασφάλιζε αρκετά χρήματα για τις χώρες τους. Αυτό δείχνει, μεταξύ άλλων, πως η ελάχιστη «βοήθεια» που πάει στις φτωχές χώρες σε μεγάλο βαθμό καταλήγει στις τσέπες των διεφθαρμένων κυβερνήσεων που τις διοικούν.


Στους δρόμους της Κοπεγχάγης



100.000 ακτιβιστές που διεκδικούσαν ουσιαστικές αποφάσεις και λύσεις για την κλιματική αλλαγή βρέθηκαν τις μέρες της Διακυβερνητικής Συνόδου του ΟΗΕ στους δρόμους της Κοπεγχάγης. Τα συνθήματα που ακούστηκαν στην κεντρική διαδήλωση στις 12/12/2009, όπως «διάσωση του πλανήτη και όχι των κερδών», αλλά και πολλές από τις ομιλίες στην αντι-σύνοδο που διοργανώθηκε από ακτιβιστές και επιστήμονες απ’ όλο τον κόσμο έδειξαν πως η υπερθέρμανση του πλανήτη και η κλιματική αλλαγή δεν πρόκειται να αναχαιτιστεί από τις κυβερνήσεις που βάζουν τα κέρδη πάνω από τον πλανήτη και τις ζωές μας. Σήμερα περισσότερο από ποτέ, είναι αναγκαία η δημιουργία ενός καλά οργανωμένου, διεθνούς, μαζικού και δυναμικού κινήματος σε ολόκληρη τη γη. Γιατί μόνο ένα τέτοιο μαζικό κίνημα μπορεί να αναγκάσει τους ρυπαντές του πλανήτη να λάβουν άμεσα ουσιαστικά μέτρα για την ανάσχεση της κλιματικής αλλαγής.


Ελένη Μήτσου


* Για το πρωτόκολλο του Κιότο δείτε τη Μπροσούρα της GreenAttack «Κλιματικές Αλλαγές: Η αντίστροφη μέτρηση για τον πλανήτη έχει ξεκινήσει»

** Το «Σύμφωνο της Κοπεγχάγης»: http://unfccc.int/resource/docs/2009/cop15/eng/l07.pdf


Βασικές Πηγές:

Climate Research, 8/12/2009, “NewsTPA Report: The Cost of Copenhagen”

The Daily Mail, 8/12/2009, “Copenhagen climate change summit to produce as much CO2 as an African country”

COP15, 14/12/2009, “The taste of COP15 - The kitchens at the Bella Center serve up 15 tons of 65 pct. organic food every day.”

BBC, 20/12/2009 Asian giants hail Copenhagen deal”

BBC, 21/12/2009 “What did Copenhagen achieve?”

The Guardian, 23/12/2009, “Pressure on poor at Copenhagen led to failure, not diplomatic wrangling